like no other saturdays

โอ้...
ไม่ได้มาอัพเดทบล็อกซะนาน เวลาผ่านไปเร็วจริงๆ ช่วงที่ผ่านมาเราเอาเวลาไปเข้าถ้ำหมดขนาดนั้นเลยเหรอเนี่ย
คิดแล้วแอบละอายใจเล็กน้อย
(แต่เพื่อแลกกับความก้าวหน้าทางการศึกษา น้อยกว่านี้ได้ยังไง)

นึกไม่ออกหน่ะ ว่าจะเขียนอะไร
จริงๆ ตั้งแต่คิดว่าจะเริ่มเขียนบล็อกนี้ก็พอรู้ล่วงหน้าแล้วหล่ะ
ว่าเรื่องที่จะเขียนหน่ะมันจะมาๆ หยุดๆ เหมือนอารมณ์ของเรา
ประมาณว่าอารมณ์ดีก็เขียน มีสาระก็เขียน ไม่มีสาระก็เขียน
วันนี้คงมาโหมดนั้น คือโหมดไม่มีสาระ
เพราะฉะนั้นใครอยากอ่านเรื่องมีสาระ ก็ข้ามไปก่อนนะ วันหน้าค่อยเข้ามาอ่านใหม่

เล่าเรื่องชีวิตประจำวันละกัน วันนี้ตื่นสิบเอ็ดโมง เพราะเมื่อคืนร้านอาหารที่ไปรับจ๊อบในช่วงหลายเดือนที่ผ่านมามีงานปาร์ตี้ครบหนึ่งปี
มีเลี้ยง และก็มีโชว์ชุดเด็ด เราเองด้วยความอยากรู้อยากเห็นเลยต้องแหกตาฝืนความง่วงและหนาวออกจากบ้านตอนเที่ยงคืน
เพื่อไปร่วมปาร์ตี้ที่ว่า

ไม่ผิดหวังจริงๆ สาวเสริฟ์สวยๆ แปลงร่างเป็นสาวๆ สุดเซ็กซี่
หนุ่มๆ ที่ดีกรีความหนุ่ม และหล่อแตกต่างกันไปมากบ้างน้อยบ้างไปถึงก็คุยๆๆ ดื่มๆๆๆ เราเองก็ฉวยโอกาสซัดคอกเทลที่นานๆ จะได้ดื่มที่ไปหลายแก้ว หาข้ออ้างเมา ฮ่าๆ ซักพักได้เวลาโชว์เด็ดก็เริ่มขึ้น
พี่คนไทย (สาวใหญ่วัยกลางคน) ชื่อพี่เจี๊ยบถูกจับไปนั่งอยู่ที่เก้าอี้กลางวง มีชายหนุ่มเยอรมันท่าทางกำยำเดินมา เพลงเปิด ชายหนุ่มคนนั้นก็เต้นๆๆๆๆๆ
จับมือพี่เค้ามาลูบเนื้อลูบตัว พี่เจี๊ยบสาวใหญ่ใจกล้าของเราก็ไม่ทำให้ผิดหวัง
ได้โอกาสก็จับนู่นจับนี้ของหนุ่มเยอรมันซะหนำใจ
เรียกเสียงกรี๊ดกร๊าดจากบรรดาแม่ครัวและคนดูสาวๆ ได้เป็นอย่างดี
ที่เด็ดกว่านั้นเต้นๆ ไปเค้าก็ค่อยๆ ถอดเสื้อผ้าออกทีละชิ้นตามจังหวัดของเพลงสุดมันส์
ฮ่าๆ ถอดไปเรื่อยๆ จนหมด แล้วพี่ๆ เค้าก็กรี๊ดกันอีก ตลกดี

อยู่เมืองไทยเคยได้ยินว่ามีแลปแดนซ์แบบนี้
แต่เนื่องจากเพื่อนที่พูดให้ฟังเป็นชายหนุ่ม
เราก็เลยคิดว่ามันมีแต่สาวๆ มาเต้น
ไม่คิดว่าสำหรับสาวๆ ก็มีบริการอย่างนี้จากหนุ่มๆ ให้ด้วย จี้ดี อยู่เมืองไทยคงไม่มีโอกาสได้ดูอะไรแบบนี้ง่ายๆ (ตอนเด็ดๆ เราก็แอบหันหน้าไปทางอื่นเพราะกลัวภาพมันจะติดตา ฮ่าๆ )

กลับมาถึงบ้านตอนเกือบตีสี่ ปวดหัวตุบๆ แสบตา และเจ็บคอแต่ก็สนุกดี รีบล้างหน้าแปรงฟันและกระโดดขึ้นเตียงนอน หลับเป็นตาย

เช้าวันต่อมา

รู้สึกผิดเล็กน้อย แต่ด้วยความที่อากาสดีเลยปลอบใจตัวเองว่าไม่เป็นไรน่า อีกไม่กี่วันอากาศมันจะหนาวอีกแล้ว วันนี้ท้องฟ้าแจ่มใส อุ่นสบาย รีบแต่งตัวแล้วฉวยโอกาสออกไปเดินเล่นดีกว่า
เดินไปเดินมาไม่รู้ผู้คนในเมืองหมีนี่ออกมาจากไหนมากมาย
เจอกับเพื่อนคนจีนตอนบ่ายแก่ๆ
เพื่อนบอกว่าตอนออกมาจากรถไฟใต้ดินคนเยอะมาแทบไม่ต้องเดินเลย
ไหลออกมาตามคลื่นมนุษย์
(อาจจะฟังดูเวอร์เล็กน้อย แต่จริงๆ แล้วเมืองหมีนี่ปรกติมันค่อนข้างจะเงียบเหงาหน่ะ โดยเฉพาะแถบที่ฉันอยู่มันเป็นย่านธุรกิจซึ่งจะค่อนข้างเงียบช่วงวันเสาร์อาทิตย์) แต่สงสัยด้วยอากาศที่เป็นใจ และด้วยความที่มันจะเปิดเทอมอยู่แล้วคนเมืองหมีเลยหาเรื่องออกมาใช้เวลานอกบ้านให้มากที่สุดมั้ง

เห็นแล้วก็พลอยคึกไปด้วย ยิ่งช่วงนี้มีเทศกาล งานคอนเสริต์ และอะไรต่ออะไรมากมาย
ทั้งนักท่องเที่ยว ทั้งคนเบอร์ลิน และชาวต่างถิ่นเลยหลั่งไหลมาแถวๆ Potsdamer Platz นี่กันใหญ่

กลับมาบ้านตอนเย็นๆ โทรหาแม่ เช็คเมล อ่านข่าว เรื่อยเปื่อย และจนป่านนี้ก็ยังไม่ได้ทำงาน......ช่างเป็นอีกวันที่ทำตัวแสนว่างได้แนบเนียนจริงๆ

ว่าแต่ ปีนี้จะเรียนจบมั้ยเนี่ยเรา