See you in Chiangmai!

นับถอยหลังอีกไม่กี่วันจะกลับบ้านล่ะ

หลังจากผ่านไปสองปีกว่าๆ ในที่สุดก็นะ ผ่านไปได้อีกขั้น

ถาม : รู้สึกยังไงตอนนี้
ตอบ : เป็นความรู้สึกที่ปนๆ กันน่ะ บอกไม่ถูก
ดีใจด้วย แต่ในขณะเดียวกันก็รู้สึกหวั่นๆ ในความไม่แน่นอนที่เรายังไม่รู้

คุยกับเพื่อนคนนึงวันก่อน
เค้าบอกว่า ความไม่แน่นอน และการไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเนี่ยก็เป็นความสุขอย่างหนึ่งได้เหมือนกัน
"Ignorance is bliss"

เราเห็นด้วย และพบว่าจริงๆ แล้วเราเป็นคนที่จะจัดการกับสถานการณ์เฉพาะหน้าได้ดี
(พูดอย่างนี้ได้เพราะอย่างน้อยเราก็มักจะไม่ค่อยเสียใจ
กับการตัดสินใจในเรื่องที่เกิดขึ้นโดยที่เราไม่รู้เรื่องหน้ามาก่อน)

เพราะงั้นอย่าถามดีกว่าว่ากลับไปแล้วจะทำอะไร (คำถามระยะยาว)

เพราะเราไม่รู้ และจะตอบไม่ได้

ถามแค่ว่ากลับไปจะทำอะไรก่อน (คำถามระยะสั้น)

ถามอย่างนี้จะได้ตอบได้ชัดๆ ว่า
"ไปหาอะไรอร่อยๆ กินให้หายอยาก" :)
และให้คนที่บังเอิญมาอ่านแต่อยู่ไกลบ้านอิจฉาเล่นน่ะซี่

สามเดือนมาอัพทีอย่างนี้ วันนี้พอก่อนดีกว่า (อย่าหักโหมๆ)