chiangmai...finally

(บลอกนี้เขียนถึงแต่สิ่งที่จับต้องไม่ได้)

กลับมาถึงเชียงใหม่ได้สามวัน...

เป็นสามวันที่เวลาผ่านไปเร็วมากๆ ทั้้งที่วันแต่ละวันมันแสนยาว
ยังสับสนนิดหน่อยระหว่างเวลาเมืองหมีกับเวลาเมืองช้าง
ทำเอานอนไม่ค่อยหลับไปหลายคืน

ก่อนกลับอากาศที่เบอร์ลินดีขึ้นผิดหูผิดตา
แดดใสๆ อากาศอุ่นๆ ทำเอาคนที่ไม่ค่อยอยากจะกลับอยู่แล้วทำใจยากขึ้นไปอีก
แต่ก็นะ ถึงเวลาก็ต้องไปต่อ
ก่อนไปเลยไปเดินส่งท้ายให้ทั่วเมือง ตั้งแต่สิบโมงเช้าถึงสิบโมงเย็นเลย
สนุกมาก (ขอบคุณไกด์ และผู้สนับสนุนการเดินทางที่ทำให้ได้ไปเห็นอะไรดีๆ)

เมืองไทยช่วงนี้จะว่าไปไม่ค่อยน่าอยู่ ต้องใช้ความพยายามมองหาด้านสวยๆ กันมากหน่อย
บรรยากาศทางการเมือง (หลายคนบอกว่าน่าสนุก) แต่เราว่ามันออกจะซ้ำซากและน่าเบื่อ
ทำให้การมองออกไปรอบๆ ตัวหรือหยิบยกอะไรมาคุยกันกลายเป็นเรื่องที่ต้องระมัดระวัง
หันไปทางไหนรู้สึกได้แต่ความมากเกินไปของหลายๆ อย่าง ไม่ค่อยลงตัว (หรือเราหามันไม่เจอเอง)

เชียงใหม่ก็เปลี่ยนไป
มีอะไรให้ดูเยอะแยะ ยังคงน่าอยู่กว่ากรุงเทพ แต่แปลกที่เรากลับหาอะไรที่อยากทำไม่เจอ

วันนี้เลยไปหาที่หลบภัยที่ร้านหนังสือ แต่ก็อีกนั่นแหละ หนังสือใหม่ๆ เยอะเกิน ตามอ่านไม่ทัน
(เป็นความผิดของใครล่ะเนี่ย)
สุดท้ายเลยไม่มีอะไรติดมือมาซักเล่ม รอไปซักพัก ตั้งหลักดีๆ แล้วค่อยไปใหม่

เรื่องดีๆ ของวันนี้คงอยู่ที่การได้ตื่นเช้า
ผลของการนอนไม่หลับทำให้ได้เห็นพระอาทิตย์ในช่วงที่สวยๆ ของวัน
อากาศเย็นๆ ค่อยทำให้รู้สึกว่าอย่างนี้สิถึงจะเป็นเชียงใหม่ที่คิดถึง :)

ตื่นเช้า รีบอาบน้ำแล้วออกไปเดินตลาด
หาของอร่อยๆ กินตามร้านข้างทาง
เห็นอะไรที่สดชื่นๆ พูดคำเมือง เดินๆๆๆๆๆ
:) ทำอย่างนี้แล้วค่อยรู้สึกกระชุ่มกระชวย มีแรง


ก่อนจบมีของฝาก :D